Noooooo, al op de helft van dit avontuur! Eigenlijk moet ik nu eindeloze reflecties schrijven voor mijn minor, maar door gebrek aan concentratie heb ik besloten maar weer een blog online te gooien. Festival, fashion en fotoshoots. Jawel, ook in Afrika!

Al weken lang horen we van elke blanke Afrikaanse student dat we echt naar Rocking the Daisies moeten gaan. Rocking the... what?! The Daisies! Blijkbaar het grootste festival van Zuid-Afrika met veel bekende namen. We wisten totaal niet wat ons te wachten stond aan muziek. Al die BZA-ers (Bekende Zuid-Afrikanen) waren ons onbekend, dus zijn we open-minded het terrein opgegaan en hebben we ons laten verrassen. Rocking the Daisies bleek van alle markten thuis. Dubstep, techno, house maar ook Bob Marley hebben we vaak voorbij horen komen. We hebben veel mensen leren kennen, tussen de rugby fanaten de Springboks vs. All Blacks wedstrijd gekeken (een rugby klassieker tussen Zuid-Afrika en Nieuw Zeeland), genoten van Goldfish (de enige enigszins bekende artiest voor ons dutchies), amper geslapen en vooral veel gechillt. In tegenstelling tot het alom bekende Wish Outdoor en tot mijn grote verbazing heb ik geen enkele ruzie of gevecht gezien. Geen gedrang of boze blikken, alleen maar gezelligheid. Van deze relaxte sfeer en lieve mensen kunnen wij Hollanders nog wel wat leren! Enne, niet geheel onbelangrijk: de drankprijzen waren een stuk studentvriendelijker. We like!

Over een baie belangrijk onderwerp heb ik het op deze blog nog helemaal niet gehad. Namelijk over een van mijn eerste levensbehoeften: fashion! Toen ik twee maanden geleden mijn koffer inpakte besloot ik vooral veel degelijke kleding mee te nemen. Met veel pijn heb ik mijn mooie kledingstukken thuis gelaten en ook van mijn pumps moest ik voor een half jaar afscheid nemen. Want ja, fashion kennen ze in Afrika toch helemaal niet?! Dit valt gelukkig heel erg mee. Na twee weken in Afrika stond ik alweer in mijn vertrouwde omgeving: de Zara. Helaas is de kleding alles behalve Afrika-proof (lees: slecht wasmachine, mini strijkijzer, veel vieze kinderhandjes en overal modder). De Zara zette mij wel aan het denken over een heel interessante kwestie genaamd 'De kledingcollecties en de evenaar'. Ik blijf me maar afvragen welke collectie er hier in de winkels ligt. Is het de zomercollectie van afgelopen zomer in Nederland? Het is hier nu bijna zomer, dus alleen maar jurkjes en shortjes in de winkels. Of loopt Zuid-Afrika voor wat betreft mode en komt deze zomercollectie pas volgend jaar in de Nederlandse winkels? Of maken bedrijven zoals de Zara twee verschillende zomercollecties doordat de evenaar de jaargetijden omkeert? Ja ja, lach maar, maar ik vraag het me serieus af. Als iemand de oplossing weet van deze interessante kwestie, tell me! De bergen degelijke kleding die ik hier in de kast heb liggen draag ik met veel tegenzin doordeweeks tijdens stage. In het weekend is het gelukkig tijd voor ‘normale kleding'. Toen ik afgelopen weekend in Kaapstad rond huppelde met een rokje werd ik gespot door een blogster (oma: zoiets als Judith doet). Of ik op de foto wilde voor haar blog vol met Zuid-Afrikaanse streetstyle? Natuurlijk! Op http://cinderandskylark.blogspot.com/2012/10/friday-12-october-cape-town.html is mijn blonde hoofd tussen de kroeskoppen te spotten.

Bij deze fotosessie is het niet gebleven. Wij kaaskoppen schijnen namelijk een toeristische spot te zijn voor alle kleurlingen. Zo lagen we laatst heerlijk op het strand bij Camps Bay, komt er een grote groep Indiërs aan die spontaan foto's van ons beginnen te nemen. Na ze meerdere malen vriendelijke verzocht te hebben stopte ze even. Maar toen wij blankies gingen frisbeeën kwamen de camera's weertevoorschijn en was er geen stoppen aan. Dit zijn geen eenmalige incidenten... Een dag later zaten we in het park in Kaapstad te chillen en natuurlijk werden we ook hier weer door compleet China en Pakistan gefotografeerd. Klap op de vuurpijl kwam toen een übergay vroeg of hij en zijn cameraploeg foto's mochten maken voor in een cruiseschip brochure. Voordat we het wisten lagen we in een gemaakte pose en werden onze haren goed gedaan. Ik heb me echt kapot gelachen en ben zeer benieuwd naar het resultaat van de fotoshoot.

Nog even wat in de categorie opmerkelijk:
- De Afrikanen lopen graag op blote voeten. Niet alleen binnen in huis, maar ook buiten over de onverharde weg of op de stenen wordt flink eelt gekweekt. Ook met blote voeten op het festival een smerige dixie in is geen probleem voor de locals.
- Door de lage loonkosten in Zuid-Afrika is er overal belachelijk veel personeel te vinden. Als je gaat tanken staat er bij elke pomp minstens één medewerker die voor jou tankt. Het werken aan een gat in de weg wordt met 10 medewerkers gedaan (ik heb ze geteld). Twee repareren het gat en de acht anderen kijken toe.
- Toen Lholhi (Laurie in het Afrikaans) en ik laatst bij een patiënt waren kwam haar zoon naar ons toe. Of we benieuwd waren naar zijn vondst uit de tuin? Gatver, een slang! De heldhaftige Lholhi heeft een poging gedaan om het niet-giftige beestje vast te houden en ik heb vol afschuw toegekeken. Het schijnt dat heel Genadendal in de zomer vol zit met slangen, dus we moeten er maar aan wennen brrrr...
- Ook opmerkelijk: de Tielemansjes opnieuw in Genaal. Een hele bruine papa en mama zijn vorige week nogmaals langs gekomen, dit keer om afscheid te nemen. Het twee uur durend bezoek vloog voorbij door alle verhalen en foto's van hun prachtige reis. Nog even een fotootje met wat lieve kindjes, 'blijven opletten hè' en weg waren ze.
- Ik heb eindelijk walvissen gezien! Nogmaals naar Hermanus geweest en dit keer waren onze grote vrienden wel aanwezig. Ik had eigenlijk niet zo veel van deze duffe beesten verwacht, maar ze zijn zo enorm en daarom toch wel indrukwekkend.

Liefs uit Zuid-Afrika!