Op dit moment ben ik alweer een dikke maand in Zuid-Afrika. Wow, time flies! Het leventje hier bevalt me nog steeds erg goed en ik kan inmiddels ook wel zeggen dat ik en de andere studenten aardig ingeburgerd zijn. Don't worry guys, ik vlieg over een aantal maanden gewoon weer terug naar ons kikkerlandje maar op dit moment moet ik er nog even niet aan denken. Even een aantal facts op een rij om jullie te overtuigen van ons als locals:

- Aangezien de wasmachines onze kleding eerder vies dan schoon maken zijn we aan het handwassen geslagen. Als echte Afrikaanse vrouwen wassen we heel wat af, gewoon met de blote hand.
- We raken gewend aan het rustige Afrikaanse tempo en beginnen ons eigen tempo hier ook op aan te passen. Rustig lopen, ergens een uurtje wachten voor een afspraak, zelf een Afrikaans kwartiertje te laat komen: no problemo!
- Het Afrikaans verstaan gaat erg goed en de locals beginnen ons ook te begrijpen. Morre! Hoe gaan dit vandaag met julle? Het jy die oefeningen gedoen? Baie lekker! Sien jou donderdag. Lekker die harde G erin en je praat Afrikaans.
- Wanneer we na een weekend het vertrouwde Genaal (Genadendal onder de locals) in rijden gaan de handen als vanzelf de lucht in. We begroeten iedereen zoals het hoort: zwaaien en lachen. Daar is Beatrix vandaag op Prinsjesdag niks bij!
- Over het links rijden hoeft niet meer nagedacht te worden, ook dit gaat inmiddels vanzelf. Ik weet al niet eens meer hoe de rechterbaan er uit ziet. Alhoewel... Laatst zijn we bijna spookrijdend de snelweg ingevoegd, oeps! Maar op dit incident na gaat het links rijden prima.
- Je ziet hier maar zelden een auto met minder dan vier passagiers. Elke auto zit overvol met kinderen, honden, alles. Omdat wij ons zulke locals voelen zijn we laatst ook met zes in één Chico naar Stellenbosch gereden. Geen enkele agent die hier naar omkijkt!
- Een paard in de tuin? Een kudde schapen op de weg? Wachten tot een koe klaar is met oversteken? Hier kijken wij niet meer van op.

Ondanks deze inburgering blijven de Afrikanen me verrassen. Er zijn diabetische patiënten die bewust hun wonden niet goed verzorgen om een amputatie uit te lokken en anderen krijgen graag tuberculose. Dit allemaal om een uitkering te krijgen waar ze drank en sigaretten van kunnen kopen. Short-term thinking to the max!

Nog steeds is het weekend het hoogtepunt van de week. Vorige week zijn we een weekend naar Stellenbosch gegaan. Dit is een echte studentenstad vlakbij Kaapstad. Door de grote universiteit zijn er whities in overvloed en vielen wij voor de verandering een keer niet op. Ook is Stellenbosch bekend van zijn vele wijngaarden en goede wijnen. Het was dus al snel besloten wat we dit weekend gingen doen: stappen en wijn proeven. De wijnproeverij was wat mij betreft erg geslaagd. Wat betreft de mannelijke bierdrinkende helft misschien wat minder, maar we hebben veel plezier gehad.

Afgelopen weekend zijn we wat cultuur gaan snuiven. Vrijdag zijn we begonnen in Muizenberg. Een echt stranddorp waar heel de bevolking in het water ligt om te surfen. Na wat genieten van het mooie strand zijn we 's avonds in een zeer aparte kroeg geëindigd waar we zeker nog eens terug gaan. De volgende ochtend vroeg op want er stond een roadtrip naar Kaap de Goede Hoop op het programma. Prachtige natuur gezien onderweg en in het nationale park zebra's, struisvogels, springbokkies en veel baboons gespot. Deze bavianen zijn erg brutaal en er werd overal gewaarschuwd om je tasjes goed vast te houden. Een picknickende familie was dit even vergeten, want een baboon wist met een grote trommel vol koek weg te sneaken. We zijn naar het uiterste puntje van Zuid-Afrika gelopen en veel mooie plaatjes geschoten. 's Avonds weer naar het inmiddels vertrouwde Long Street gegaan om hier opnieuw een leuke nacht te beleven. Op zondag was het maar liefs 30 graden en hebben we de hele dag aan het strand gechillt bij Muizenberg. Life is good!