Goeieaand!

Op vele verzoeken weer een update uit Zuid-Afrika. Ik ben net terug van een weekend kamp in de bush-bush en aan het wachten tot er weer warm water is om eindelijk te douchen. Net de veranda schoongemaakt omdat er een hond (of een zwerfpaard, dat weet je hier maar nooit) met ons vuilnis heeft gespeeld en nu even tijd voor het samenvatten van afgelopen week: de introductie.

De introductie vindt grotendeels plaats in het complex van de Elgin Learning Foundation, de organisatie waar wij studenten bij ingeschreven staan. Na kennismaking met allerlei mensen van deze organisatie hebben we een groep Afrikaanse studenten ontmoet. De studenten denken grappige dingen over Nederlanders. Zo zijn ze helemaal in shock dat wij Nederlanders eerst samenwonen en dan gaan trouwen en homo's vinden ze helemaal niks (iedereen inclusief de jongeren zijn heel gelovig). Een jongen denkt zelfs dat alles in Nederland legaal is, echt alles... Erg leuk om verwachtingen uit te wisselen, we hebben veel gelachen. Ook zit onze eerste Afrikaanse les er op en lukt het al iets beter om de mensen te verstaan. De taal spreken is daarentegen nog wat te hoog gegrepen, maar we doen ons best. De afgelopen week hebben we vooral heel veel mensen ontmoet, maar ook leuke dingen gedaan. Zo zijn we een dag naar Kaapstad geweest, wat een ge-wel-di-ge stad! We hebben er in een township (sloppenwijk) geluncht, zijn naar een museum over de apartheid geweest en EINDELIJK genoten van het zonnetje wat dit weekend volop aanwezig was. Dit weekend was het tijd voor het kamp. Twee nachten en twee dagen in de natuur met twintig studenten. We sliepen op hutjes op palen tussen de duizenden appelboompjes. Overdag allerlei activiteiten in de prachtige natuur en 's avonds veel gezelligheid. Om van plek naar plek te komen met zijn allen staand in een open aanhangwagen die achter een jeep hing -zulke dingen kunnen hier gewoon. Ik sta vaak versteld van alles wat hier gewoon maar kan. Vanmiddag zijn we nog naar een kerkmis geweest in Genadendal waar het jaarlijks kinderfestival bezig was. Wat hebben we genoten van alle lieve donkere kindjes! We waren de enige blanken in het enorme gebouw, iets wat elke keer leuk is. We worden dan veel bekeken, maar wel ontzettend vriendelijk behandeld.

Inmiddels hebben we ook kennisgemaakt met Margaret Africa (super coole achternaam toch?), een vrouw die werkzaam is bij Home Based Care. Dit is de organisatie waar Laurie en ik de komende maanden voor gaan werken. We hebben te horen gekregen dat we maandag tot en met vrijdag van 08:30 en 13:00 zullen gaan werken. Deze Afrikaanse werktijden bevallen ons wel! Er zijn in totaal dertig patiënten, verdeeld over drie dorpen, waar wij aan huis zullen gaan om fysiotherapie te geven. Een patiënt hebben we al ontmoet. Een man die twee jaar geleden een hersenbloeding heeft gehad, nu licht verlamd is en baie baie baie baie graag oefeningen van ons wilde leren. Opmerkelijk: hij is er van overtuigd dat God hem beter zal maken.

Verder is de week heel snel voorbij gegaan. Met negen studenten in een dorp is er veel gezelligheid te vinden. Elke avond zijn er drie identieke Chicootjes te vinden voor een van onze huisjes omdat we daar met zijn allen gaan eten. De eerste twee verjaardagen zijn gevierd: wederom erg gezellig. De Zuid Afrikaanse wijntjes smaken zeer goed. We zijn een avond met z'n allen uitgenodigd bij Lizelle thuis waar ze een heerlijke Afrikaanse maaltijd voor ons bereidt heeft. Die kos was baie lekker! Verder heb ik bobotie gegeten (tien keer beter dan die van het Knorr pak), biltong geproefd (onwijs goor, smaakt naar bedorven salami) en chicken pie gehad. Dit allemaal in de middag, want de Afrikanen eten twee maal per dag warm. Ook hebben we al een aantal keer van de welbekende braai genoten. Heerlijk en wat kunnen die Afrikanen een hoop vlees eten!

Een aantal dagen geleden hebben Laurie en ik trouwens flink staan dweilen. We hadden namelijk de was gedaan en toen we 's middags een keer thuis kwamen stond de hele kamer blank. Nee nee, niet onze schuld maar die van de wasmasjien. Edit: een dag later zijn we er achter gekomen dat de overstroming toch wel een beetje onze schuld was. Er blijkt een afvoerslang te zijn die in bad moet liggen en niet op de grond... Nadat we het huis hadden ontdaan van vele liters water konden we de automonteur bellen. Onze tank was een avond ervoor plots mysterieus leeg na amper een kilometer gereden te hebben. Goedwillig hadden we al een jerrycan gehaald voor een noodritje naar het dichtstbijzijnde benzinestation (nog zo'n vier kilometer rijden door de bergen) toen een buurtbewoner kwam vertellen dat hij een olievlek op onze parkeerplaats had zien liggen. Blijkt het dat er kabels doorgesneden zijn en de benzine gejat is. O ja, we zijn in Afrika... Meteen kennis gemaakt met het ‘Afrikaans kwartiertje'. De monteur zou om 08:00 stipt op de stoep staan maar kwam uiteindelijk pas om 14:30 opdagen.

Al met al heb ik het hier onwijs naar mijn zin. Volgende week begint het harde werken voor iedereen. Misschien maar goed ook, want op dit moment voelt het hier als een hele leuke vakantie!

Liefs uit Zuid-Afrika